Etiquetas

Hay gente para todo (1132) Documentos (1043) ambiente (574) Tecnología (474) Música (360) Ciencia (329) Animales (270) Informática (189) Música para una cuarentena (86) Bicicleta (64) Humor (53) cocina (38) de viaje (22) Fotografía (19) Historia (18) Chapuzas (17) Opinión (11) arquitectura (9) Arte (8) Salud (8) Retro (4)

Panorama

Otras formas de ver el blog

Otras formas de ver el BLOG: TIMESLIDE / MOSAIC / FLIPCARD / SNAPSHOT

viernes, 26 de marzo de 2021

El burro Míchel, de vivir en el zoo de Vigo a mantener a raya al lobo en Rianx

El animal es un reclamo que atrae a familias enteras los fines de semana
Luis Tembra y Martín Cespón con el burro Míchel y algunas de las cabras que están en la parcela
 / CARMELA QUEIJEIRO

FRAN BREA
 / LA VOZ, 26/03/2021
En Taragoña hay un nuevo vecino que ya se ha ganado el corazón de muchos. En la parcela que gestiona el colectivo Fousas ao Monte ubicada junto al CEP Xosé María Brea Segade vive Míchel, un burro fariñeiro que cambió el zoo de Vigo por los montes rianxeiros: «Ían desfacerse do animal e foi o alcalde, Adolfo Muíños, quen nos propuxo acollelo», explica Luis Tembra. Una de las peculiaridades de este tipo de burros es que «espanta ao lobo. Cando vén, fai un ruído que o afasta. Por iso en moitos sitios o utilizan para iso».
Hace un mes que Míchel está en tierras rianxeiras y ya es un vecino más: «Adaptouse moi ben, nótase que estivo nun zoo porque é moi sociable. As que máis se sorprenderon de principio foron as cabuxas». Y los más ilusionados con la llegada del burro fueron, sin duda, los más pequeños: «Os rapaces están encantados». Pero es que el animal es ya un atractivo de la zona: «Hai sábados e domingos que veñen ata aquí familias enteiras e antes non viña ninguén. Todo o mundo coñece a Míchel».
Lo cierto es que el burro se deja querer, hasta el punto de que «ve a calquera e arrímase, gústalle o cariño», asegura Tembra.
Proyectos de futuro
En Fousas ao Monte están encantados con el animal y no descartan acoger a más si tienen la oportunidad: «Se ofrecen máis, por suposto. Ademais, polo momento pouco traballo dá. É unha marabilla». También están pensando en ampliar la familia con otras especies y, por ello, valoran la opción de contratar a un empleado: «Consideramos que o proxecto pode funcionar. A intención é dar usos diferentes ao monte, buscamos que sexa multifuncional: apicultura, resinaría, setas, biodiversidade en árbores... agora todo o mundo vai ao eucalipto».
También trabajan de la mano del colegio, ya que «colaboramos cos profesores para que mostren aos rapaces eses usos do monte. E pensamos que os propios nenos poidan facer de guías para alumnos que veñan de outros centros. Os de aquí, por exemplo, poden estar máis acostumados a ver un burro e animais, pero noutros sitios non o están tanto».
Limpieza natural
El colectivo rianxeiro tiene alrededor de una veintena de cabras que «fan o labor de desbrozar o monte, erradicando especies invasoras». Cuidar de estos animales es laborioso, sobre todo en sus primeros meses de vida, pero hacen un trabajo por el que una empresa, en una parcela como la de Fousas ao Monte junto el CEIP Xosé María Brea Segade, «cobra entre 3.000 e 4.000 euros», comenta Luis, y, en este caso, añade su compañero Martín Cespón, gracias a las cabras, «nunca estivo tan limpa».
De lo que nada saben todavía es de los dos animales que les robaron la pasada semana. La única parte positiva del suceso es el apoyo que han recibido: «A xente está enfadada polo ocorrido e concienciada. Recibimos moito apoio. Non hai mal que por ben non veña».
Una idea que tiene su origen en los días de escuela de los impulsores
Luis Tembra recuerda que Fousas ao Monte nació «hai tres anos nunha parcela en Filgueira. Nós, de pequenos, fixemos alí unha plantación cando estudábamos no Brea Segade. Quedou abandonada e as acacias cubrían os carballos. Un sábado quedamos para limpala e hai comezou todo. Agora somos unhas vinte persoas e estamos abertos a que veña máis xente». Por eso también van de la mano con el colegio, «para deixar a semente nos rapaces».

No hay comentarios: